غیبت حلال!!!

شاید کمتر مجلسی بنده دیده باشم که در آن مجلس حرف از دیگرانی که در آن مجلس حضور ندارند، زده نشود. با توجه به اینکه ما مسلمانیم و دین ما برای حرف زدن هم آدابی قرار داده حکم این نوع حرفها چیست؟ یا واضحتر بگویم غیبت چند نوع است؟ آیا غیبتی داریم که معصیت نباشد؟

غیبت بر سه گونه است:

1. غیبت حرام;

2. غیبت جایز;

3. غیبت واجب.

حقیقت و معنای غیبت آن است که انسان درباره ی شخصی، چیزی بگوید که اگر به گوش او برسد، ناراحت میشود. غیبت به حکم قرآن و احادیث و عقل و اجماع، حرام است و تنها در مواردی که غیبت جایز یا واجب است، معصیت نخواهد بود.

اینک از جنبه های گوناگون به این مسأله میپردازیم:

الف ـ معنای غیبت

حقیقت و معنای غیبت بر اساس آن چه از روایات استفاده میشود، این است که چیزی درباره ی برادر مسلمان و مؤمن خود نزد مردم بگویی که اگر به گوش او برسد، دل تنگ شود و به آن راضی نباشد. فرق نمیکند که آن بدی در بدن او باشد، مانند اینکه بگویی: فلان کس کوتاه قد یا بلند قد یا سیاه چهره است; یا در نسب او باشد، مانند اینکه بگویی: او پسر فلان حمّال یا فلان فاسق است; یا در صفات و افعال او باشد، مانند اینکه بگویی: فلانی بداخلاق است یا بخیل و متکبّر است و مسایل دیگر که منسوب به او باشد و اگر به بدی یاد شود، ناراحت میشود.

پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) میفرماید: «آیا میدانید غیبت چیست؟» اصحاب عرض کردند: «خدای متعال و رسول او داناترند.» حضرت فرمود: «غیبت آن است که برادر مؤمن خود را به چیزی یاد کنی که مایه ی کراهت و ملال خاطر او باشد.» شخصی عرض کرد: «ای رسول خدا! اگر آنچه درباره ی او میگوییم، در او باشد، باز هم غیبت است؟» حضرت فرمود: «اگر آنچه در او موجود است، بگویی، او را غیبت کرده ای و اگر در او نباشد، به او تهمت زده ای».([1])

 

ب ـ دلایل حرام بودن غیبت

غیبت کردن به استناد قرآن، روایات، اجماع و عقل، حرام است. خداوند متعال میفرماید:

ای کسانی که ایمان آوردهاید! غیبت همدیگر را نکنید. آیا دوست دارید گوشت برادر خودتان را بخورید، در حالی که مردار است؟! پس تقوا پیشه کنید که خداوند توبهپذیر و رحیم است.([2])

رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نیز فرموده است:

از بدگویی و غیبت مؤمنان دوری کنید; زیرا گناه غیبت و بدگویی از گناه زنا کردن بزرگتر است. اگر کسی زنا کند و واقعاً پشیمان شود و توبه کند، خداوند توبهاش را میپذیرد، ولی غیبت کننده آمرزیده نمیشود، مگر اینکه غیبت شونده از او راضی شود.([3])

همچنین در روایتی دیگر میفرماید:

همانا بدگویی و غیبت بر هر مسلمانی حرام است و بدگویی کردن، کردار شایستهی انسان را نابود میکند، همانگونه که آتش، هیزم را نابود میکند.([4])

همه ی علمای گذشته و حال، بر حرام بودن غیبت، اتفاق نظر دارند.

سیر یک روز طعنه زد به پیاز***که تو مسکین چه قدر بدبویی!

گفت: از عیب خویش بیخبری***زان ره از خلق عیب میجویی

گفتن از زشت رویی دگران***نشود باعث نکورویی

تو گمان میکنی که شاخ گُلی***به صف سرو و لاله میرویی

یا که هم بوی مشک تاتاری***یا ز ازهار باغ مینویی

خویشتن بی سبب بزرگ مکن*** تو هم از ساکنان این کویی

در خود آن به که نیک تر نگری***اوّل آن به که عیب خود گویی([5])

ج ـ جایز یا واجب بودن غیبت

1ـ اگر به شخصی ستم شده باشد، جایز است پیش حاکم و قاضی، برای دفاع از خود، ستم ستمکار را آشکار کند.

2ـ اگر شخصی در مسأله ای با شما مشورت کند یا درباره ی کسی بپرسد، میتوانید و باید عیبی را که در شخص موردنظر وجود دارد، بیان کنید.

3ـ اگر مؤمنی با فاسقی دوست شده است و احتمال دارد فاسد شود، باید مؤمن را از احوال فاسق آگاه کنیم.

4ـ شهادت دادن به سود مظلوم علیه ظالم در پیش قاضی (واجب است).

5ـ بیان احوال کسانی که اهل بدعت و فساد در دین هستند و... .

د ـ درمان غیبت

برای درمان غیبت، دو راه وجود دارد; درمان اجمالی و درمان تفصیلی. در اینجا تنها به راهکار اجمالی میپردازیم و برای آگاهی از روش تفصیلی، شما را به مطالعه ی کتابهای معرفی شده فرا میخوانیم.

درمان اجمالی غیبت آن است که با دیده ی بصیرت، ساعتی در آیات قرآن و احادیث اهل بیت(علیهم السلام)ـ که در موضوع غیبت است ـ بیاندیش و غضب خدای متعال و عذاب روز جزا را به یادآور. آن گاه مفاسد دنیوی غیبت را در نظر بگیر و بیاندیش که ممکن است غیبت به گوش آن شخص برسد و به بغض و کینه و دشمنی بیانجامد و در مقام انتقام گرفتن و اهانت و غیبت تو برآید. پس بیاندیش که اگر کسی از تو نزد دیگری غیبت کند، چگونه آزرده و خشمناک میشوی. بنابراین، مقتضای انسانیّت آن است که آبروی دیگران را نبری و در کردار و گفتار، خود را کنترل کنی و با اندیشه در آنچه میگویی، آرام آرام از غیبت، دست برداری.([6])

...........................................................................................

منابع:

[1]. کشف الریبة، شهید ثانی، ص 53.

[2]. حجرات، 12.

[3]. ارشاد القلوب، ص 107.

[4]. مکاسب شیخ انصاری، ص 40.

[5]. دیوان پروین اعتصامی.

[6]- برای آگاهی بیشتر ر.ک: مبانی اخلاق اسلامی، مجید رشیدپور، قم، انتشارات هجرت، 1374، چ 1; علم اخلاق اسلامی، علامه ملامهدی نراقی، برگردان: سیدجلال الدین  مجتبوی، انتشارات حکمت، 1366، چ 2; چهل حدیث، امام خمینی، بحث غیبت.

برگرفته از سایت:

http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4632/4655/34995/غیبت

برکت چادر حضرت زهرا سلام الله علیها

المناقب‏: «1» و رهنت ع کسوة لها عند امرأة زید الیهودی فی المدینة و استقرضت الشعیر فلما دخل زید داره قال ما هذه الأنوار فی دارنا قالت لکسوة فاطمة فأسلم فی الحال و أسلمت امرأته و جیرانه حتى أسلم ثمانون نفسا

ترجمه‏: ابن شهر آشوب گوید: حضرت فاطمه علیها السلام یکى از لباسهایش را نزد زن یک یهودى به نام زید به عنوان وثیقه و ضمانت قرار داد و مقدارى جو قرض گرفت.

هنگامى که زید یهودى داخل خانه‏اش شد، نورى را مشاهده کرد و از همسرش پرسید: این نور از چیست؟ زن گفت: از این لباسى است که فاطمه نزد من گرو گذاشته است. پس آن یهودى و همسرش فورا مسلمان شدند و با اسلام آوردن آنان هشتاد نفر از یهودیانى که همسایه وى بودند مسلمان شدند. (1)

________________________________________
1-  مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى - روحانى على آبادى، محمد، زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد 43 بحار الأنوار) ترجمه روحانى، 1جلد، انتشارات مهام - تهران، چاپ: اول، 1379 ش.ص 293

 

 

مصیبت عظمی فاطمیه سلام الله علیها

برای همه ما شنیدن مصیبت کربلا جانسوز و دردناک است ولی آیا از کربلا هم مصیبتی سنگینتر برای اهل بیت علیهما السلام هست؟! اگر باشد نسبت به آن مصیبت چه وظیفه ای بر عهده ما خواهد بود؟

مفضل به امام صادق (علیه السّلام) عرض کرد: گریه چه پاداش و ثوابی دارد؟ حضرت فرمودند: اگر گریه بر حق باشد، ثواب آن قابل احصا نیست . آنگاه مفضل گریه شدید و طولانی نمود و گفت: ای پسر رسول خدا! روز انتقام شما [از جنایتکاران] بزرگ تر از روز محنت و غصه شما خواهد بود. پس حضرت صادق (علیه السّلام) فرمودند: «ولا کیوم محنتنا بکربلاء، وان کان یوم السقیفه واحراق النار علی باب امیرالمؤمنین والحسن والحسین وفاطمه وزینب وام کلثوم و فضه وقتل محسن بالرفسه اعظم وادهی وامر لانه اصل یوم العذاب؛ نه چون روز محنت ما در کربلا، و گر چه روز سقیفه [و غصب خلافت] و سوزاندن آتش بر در [خانه] امیرمؤمنان و حسن و حسین و فاطمه و زینب و ام کلثوم علیهم السلام و کشته شدن محسن بر اثر فشار، بزرگ تر، دردناک تر و تلخ تر است، زیرا این روز، مایه اصلی روز عذاب است»[۱]

بنابر این مصیبت شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها به خاطر دفاع از مقام ولایت خیلی سنگیتر از مصائب روز عاشوراست. چرا که اگر این جسارتها به حضرت نمیشد کسی هم روز عاشورا جرئت اهانت به ذریه حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نمیکرد. پس بیاییم با عاشورایی برگزار کردن فاطمیه تسلای دل مولایمان حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف باشیم.

---

[۱]. فاطمه الزهرا بهجه قلب المصطفى، ج ۲، ص ۵۳۲؛ به نقل از نوائب الدهور، ص ۱۹۴؛ الهدایه الکبرى، ص ۴۱۷٫

مقام نوه خادم حضرت زهرا(سلام الله علیها)

اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نه تنها خودشان صاحب کرامت بودند بلکه خادم منزل و حتی فرزند و نوه خادمشان هم در اثر همنشینی با اهل بیت(علیهما السلام) و اطاعت از خدا و رسول او صاحب مقام و کرامت در درگاه خداوند بودند. به عنوان نمونه داستان نوه فضه- خادم حضرت زهرا(سلام الله علیها) را از کتاب شریف بحارالانوار برایتان نقل میکنم.

مالک بن دینار رأیت فی مودع الحج امرأة ضعیفة على دابة نحیفة و الناس ینصحونها لتنکص‏......

مالک بن دینار گوید:

در موسم حج زن ضعیفى را دیدم که بر شترى نحیف سوار است، مردم او را نصیحت مى‏کردند که با آن شتر به صحرا نرود و باز گردد ولى او توجهى نکرد و همراه بقیه مردم به راه افتاد. هنگامى که مقدارى از راه را در بادیه طى کردیم شتر مذکور تحمل رفتن را از دست داده و ایستاد، آن زن شتر را سرزنش مى‏کرد و نهیب مى‏زد ولى فایده‏اى نداشت، پس سرش را به سوى آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! نه مرا در خانه‏ام گذاشتى، و نه به خانه خودت رسانیدى، تو را به عزت و جلالت سوگند مى‏دهم که در کار من گشایشى دهى، و الله که اگر کسى غیر از تو این عمل را با من انجام داده بود شکایت او را به سوى تو مى‏آوردم.

مالک بن دینار گوید: در این حال ناگهان شخصى نزد او آمد که ناقه‏اى- شترى ماده به همراه داشت و به آن زن گفت: سوار شو! هنگامى که وى سوار شتر گردید آن حیوان با سرعت عجیبى حرکت کرد. زمانى که من مشغول طواف خانه خدا بودم، آن زن را دیدم که طواف مى‏کرد، پس او را سوگند دادم و خواستم که خود را معرفى کند، گفت: من «شهره» دختر «مسکه» دختر «فضه‏» خادم حضرت فاطمه زهرا علیها السلام- یعنى نوه فضه- هستم‏.(1)

هر ‌دم به ‌ضر‌یح بی ‌نشانت ای ماه

بسته ‌ست دخیل قلب من با هر آه

عمریست ‌تپش ‌ها ‌ی دلم می گوید:

«یا فاطمه ا‌شفعی لنا عنداللّه»(2)

________________________________________ 

منبع: 
 1-مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى - روحانى على آبادى، محمد، زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد 43 بحار الأنوار) ترجمه روحانى، 1جلد، انتشارات مهام - تهران، چاپ: اول، 1379 ش. ص293

2- سروده ی یوسف رحیمی

بیمه سفر با؟؟؟؟

امروزه بیمه شخص ثالث اجباری شده و کمتر کسی بدون بیمه کردن ماشین قصد سفر میکند. البته فایده این نوع بیمه برای بعد از وقوع حادثه است. امروز میخواهم چیزی را برایتان بیان کنم که با عمل به آن از همه آسیبهای سفر در امان بمانید.

از امام صادق علیه السلام روایت شده است:

برادران رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم به نزد او آمده و گفتند: قصد کرده ‏ایم براى تجارت به شام عزیمت کنیم، به ما بیاموز که چگونه بگوییم.

رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: در هر شب پس از به جاى آوردن نماز عشا، هنگامى که براى خواب به بستر میروید تسبیح فاطمه زهرا-سلام الله علیها- را خوانده و پس از آن آیة الکرسى را تلاوت کنید تا از همه گزندها در امان باشید.

برادران رسول خدا پس از سفر میگفتند: با عمل به این آموزش، از همه آسیب‏ها نجات یافته گزندى به ما نرسید. (1)

________________________________________

منبع:
1- مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى - روحانى على آبادى، محمد، زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد 43 بحار الأنوار) ترجمه روحانى، 1جلد، انتشارات مهام - تهران، چاپ: اول، 1379 ش. ص1012

با این همه بار گناه چه کنم؟!

هر انسانی جز معصومین(علیهما السلام) ممکن است مرتکب خطا و گناهی بشود وبعد از آن بخواهد توبه کند ولی از آنطرف هم نتواند کفاره گناهان خود را بدهد. در حدیث بسیار زیبایی امام رئوف حضرت علی ابن موسی الرضا(علیه السلام) راهکاری را برای ما بیان میکنند.

قال الرضا علیه السلام:

«مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی مَا یُکَفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ فَلْیُکْثِرْ مِنَ الصَّلاةِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَاِنَّهَا تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْماً»(1)

هر کس نمی تواند کفاره ی گناهانش را بپردازد، بر محمد و آل محمد بسیار صلوات فرستد زیرا صلوات گناهانش را کاملا از بین می برد.

 

گر معصیتی نموده، کردی گنهی     گر نیست تو را مال که کفاره دهی

بسیار درود بر محمد بفرست          تا عاقبت از عقوبت بد برهی

............................................................................................................................

منبع:

1-    ابن بابویه، محمد بن على، عیون أخبار الرضا علیه السلام، 2جلد، نشر جهان - تهران، چاپ: اول، 1378ق. ج‏1 ؛ ص294

چرا ایمان؟ نماز؟ جهاد؟زکاه؟ قصاص؟صبر؟.......

شاید برای شما هم سوال باشد فلسفه این عبادت ها چیست؟ اصلا چرا خداوند این همه واجبات بر گردن ما قرار داده؟ نمیشد واجب نباشه! به قول بعضیها قلبت پاک باشه!

بهترین و کوتاه ترین جواب برای این سوالات بیان حضرت زهرا سلام الله علیها است که در آن سخنزانـى معروفـش در مسجـد فـرمـود:

خـداونـد ایمـان را بـراى تطهیـر شمـا از شـرک قـرار داد،

و نماز را براى پاک شدن شما از تکبر،

و زکـات را بـراى پـاک کـردن جـان و افزونـى رزقتان،

و روزه را براى تثبیت اخلاص،

و حج را براى قوت بخشیدن دین ،

و عدل را براى پیراستن دلها،

و اطاعت ما را براى نظم یافتن ملت،

و امـامت مـا را بـراى در امـان مـانـدن از تفرقه،

و جهاد را براى عزت اسلام،

و صبر را براى کمک در استحقاق مزد،

و امـر به معروف را بـراى مصلحت و منـافع همگـانـى ،

و نیکـى کـردن به پـدر و مـادر را سپـر نگهدارى از خشـم ،

و صله ارحام را وسیله ازدیاد نفرات،

و قصاص را وسیله حفظ خون ها،

و وفـاى به نذر را بـراى در معرض مغفـرت قـرار گـرفتـن ،

و به انـدازه دادن تـرازو و پیمـانه را بـراى تغییـر خـوى کـم فـروشـى،

و نهی از شـرابخـوارى را بـراى پـاکیزگـى از پلیـدى ،

و دورى از تهمت را بـراى محفـوظ مـاندن از لعنت،

و ترک سـرقت را بـراى الزام به پـاکـدامنى ،

و شـرک را حـرام کـرد بـراى اخلاص به پـروردگـارى او ،

بنابـرایـن ، از خـدا آن گـونه که شایسته است بتـرسید و نمیرید، مگر آن که مسلمان باشید،

و خـدارا در آنچه به آن امر کرده و آنچه از آن بازتان داشته است اطاعت کنید،(1) زیرا که "از بندگانـش ، فقط آگاهان، از خـدا مـى ترسند."(2)

 ..................................................................

منبع:

1-احتجاج طبرسى، چاپ سعید. ص 99.

2-قرآن کریم( سـوره فاطر آیه28 ) 

پیشوای حضرت زهرا(سلام الله علیها)

انسان باید الگویی از انسان کامل داشته باشد تا در هر شرایطی بتواند به او اقتدا کند و رابط بین او وخداوند باشد. و این شخص جز امام معصوم نمیتواند باشد. در روایات بیان شده اگر کسی امام زمان خود را نشناسد تا با او بیعت کند به مرگ جاهلی مرده است و در روایات شیعه و سنی نقل شده است و ابتدا روایتی را از کتب شیعه میخوانم که شیخ کلینی با سند صحیح از حارث بن مغیره نقل میکند که از امام صادق سؤال کردم « قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم مَنْ مَاتَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً قَالَ نَعَمْ قُلْتُ جَاهِلِیَّةً جَهْلَاءَ أَوْ جَاهِلِیَّةً لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ قَالَ جَاهِلِیَّةَ کُفْرٍ وَ نِفَاقٍ وَ ضَلَالٍ » آیا رسول خدا این حرف را گفته است که هر کس امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است ؟ فرمودند بله فرموده است ، دوباره سؤال کردم که جاهلیت کامل یا جاهلیتی که امامش را نشناسد ؟ فرمود جاهلیت کفر و نفاق و گمراهی است.(1)

.

یعنی هر کس امام زمانش را نشناسد طبق این روایت کافر و گمراه و منافق مرده است .

تفتازانی که از علماء اهل سنت است از رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) نقل میکند « مَنْ مَاتَ وَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً » هر کس بمیرد و امامش را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است.(2)

در صحیح مسلم آمده است که « وَ مَنْ مَاتَ وَ لَیْسَ فِی عُنُقِهِ بَیْعَةٌ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً » هر کس بمیرد و در گردنش بیعتی نباشد به مرگ جاهلی مرده است.(3)

یا احمد بن حنبل و دیگر علماء اهل سنت نقل میکنند که « وَ مَنْ مَاتَ بِغَیْرِ إِمَامٍ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّۀ » یا بخاری نقل میکند « مَنْ خَرَجَ مِنْ طَاعَةِ السُّلْطَانِ شِبْراً مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً » هر کس یک وجب از سلطان دور شود مرگش مرگ جاهلی است(4)

هر کس از سلطان یک وجب فاصله دور شود و بمیرد به مرگ جاهلی مرده است ، در اینجا سؤالاتی پیش می آید که امام حضرت زهرا سلام الله علیها و آن سلطانی که اطاعت از او واجب است و دور شدن یک وجب از او حرام است چه کسی بوده است ؟ ابوبکر بوده که این روایات میگوید حضرت زهرا(سلام الله علیها) تا آخر عُمر با ابوبکر قهر بوده است و او را قبول نداشته است ، پس یا باید بگوئیم که نعوذبالله حضرت زهرا (سلام الله علیها)به مرگ جاهلی مرده است همان مرگی که امام صادق(علیه السلام) آن را کفر و نفاق و گمراهی میداند .

طرفداران خلفاء و پیروان سقیفه دو راه بیشتر ندارند یا باید بپذیرند که نعوذ بالله حضرت زهرا(سلام الله علیها) کافر از دنیا رفته است که این با روایاتشان سازگار نیست که سیده نساء اهل بهشت است و نمیشود کسی سیده نساء اهل بهشت باشد و کافر از دنیا برود و یا باید بپذیرند که حضرت زهرا(سلام الله علیها) با ابوبکر قهر بوده است و خلافت ابوبکر مشروعیت نداشته است و باطل بوده است و امامی که حضرت زهرا(سلام الله علیها) باید از او اطاعت میکرده و حتماً اطاعت کرده کسی غیر از ابوبکر و عمر بوده است و او کسی جز علی ابن ابیطالب امیرالمؤمنین علیه السلام نیست .

منبع:

1- کافی ـ جلد 1 ـ صفحه 377

2- شرح المقاصد ـ جلد 2 ـ صفحه 275

3- صحیح مسلم ـ جلد 6 ـ صفحه 22 ـ کتاب الإمارۀ ـ باب حکم من فرق امر المسلمین

4- صحیح بخاری ـ کتاب الفتن ـ باب القول النبی سترون بعد امور تنکرونها

نفرین حضرت زهرا(سلام الله علیها) بر ابوبکر و عمر بعد از هر نماز!!

آیا حضرت زهرا(سلام الله علیها) خلافت ابوبکر و عمر را قبول داشتند و خود را پیرو اینان میدانستند؟ یا نه از ایشان ناراضی بودند و آنها را لعن و نفرین میکردند؟! 

امروز به بررسی دسته سوم از روایات میپردازیم که نشان میدهد حضرت زهرا(سلام الله علیها) از ابوبکر و عمر ناراضی و ناراحت بودند و حتی ایشان را لعن و نفرین میکردند!

بخاری در صحیح خودش روایتی را نقل میکند که حضرت فاطمه(سلام الله علیها)تا آخرین لحظه عمر خود از ابوبکر ناراضی و رویگردان بود: « أَنَّ فَاطِمَةُ بِنتُ رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله و سلم غَضِبَت عَلَى أَبِى بَکر فَهَجِرَتهُ قَال فَلَم تَزَل مُهَاجِرَتُهُ حَتَّى تُوُفِّیَت »(1) فاطمه دختر رسول خدا از ابوبکر ناراحت شد و از او روی گردان شد و این ناراحتی ادامه داشت تا حضرت زهرا(سلام الله علیها) از دنیا رفت ، یعنی تا آخرین لحظه عمرش با ابوبکر قهر بوده و با او حرف نزده است .

و در کتاب المقاضی باب غزوۀ خیبر هم نقل میکند که « وَجَدَت فَاطِمَةُ عَلَى أَبِى بَکرٍ فِی ذَلِکَ فَهَجَرَتهُ فَلَم تُکَلِّمُهُ حَتَّى تُوُفِّیَ » حضرت زهرا(سلام الله علیها) از دست ابوبکر ناراحت شد با او حرف نزد تا از دنیا رفت .

روایت سوم را بخاری نقل میکند که « فَهَجِرَتهُ فاطمة فَلَم تُکَلِّمُهُ حَتَّى مَاتَت »(2) فاطمه از ابوبکر ناراحت شد و با او سخن نگفت تا از دنیا رفت.

در روایت ابن قطبیه مفصل آمده که آنها وقتی به عیادت حضرت زهرا(سلام الله علیها) آمدند ایشان اجازه ورود نداد و آن دو نفر مجبور شدند که به حضرت علی علیه السلام متوسل شوند و حضرت امیرالمؤمنین پیش فاطمه آمد و درخواست کرد که اجازه دهد و حضرت زهرا(سلام الله علیها) اجازه نداد ولی فرمودند « الْبَیْتُ بَیْتُکَ » خانه خانه خودت است و اختیار دست خودت است و امیرالمؤمنین اجازه دادند و وقتیکه وارد خانه شدند و با حضرت زهرا(سلام الله علیها) سخن گفتند حضرت زهرا(سلام الله علیها) قسم داد آنها را که « فقالت : نَشَدتُکُمَا اللّهُ أَلَم تَسمَعَا رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله و سلم یَقُولُ : رَضَا فَاطِمَةُ مِن رِضَاى وَ سَخَطِ فَاطِمَةُ مِن سَخَطِى ، فَمَن أَحَبَّ فَاطِمَة إِبنَتِى فَقَد أَحَبَّنِى وَ مَن أَرضَى فَاطِمَةُ فَقَد أَرضَانِى وَ مَن أَسخَطَ فَاطِمَةُ فَقَد أَسخَطَنِى ؟ قَالاَ : نَعَم سَمِعنَاهَا مِن رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله و سلم قَالَت : فَإِنِّى أُشهِدُ اللّه وَ مَلاَئِکَتُهُ أَنَّکُمُا أَسخَطتُمَانِى وَ مَا أَرضَیتُمَانِى وَ لَئِن لَقِیتُ النبى صلى اللّه علیه و آله و سلم لَأَشکُوَنَّکُمَا إِلَیهِ ... وَ اللّه لَأَدعُوَنَّ اللّهَ عَلَیکَ فِى کُلِّ صَلاَةٍ أُصَلِّیهَا »

آیا از رسول خدا نشنیده اید که فرمودند رضای فاطمه رضای من است و سخط فاطمه سخط من است و هر کسیکه فاطمه را دوست داشته باشد من را دوست داشته و هر کسی که فاطمه را راضی کند من را راضی کرده است ؟ ابوبکر و عمر گفتند بله ما از رسول خدا این روایت را شنیدیم بعد فاطمه زهرا(سلام الله علیها) به این دو فرمودند من خدا و فرشتگان الهی را شاهد میگیرم که شما من را آزار دادید و من را به خشم آوردید و شما من را راضی نکردید وقتیکه به ملاقات پدرم بروم نسبت به شما شکایت خواهم کرد ... بخدا قسم من بعد هر نماز شما را نفرین میکنم.(3)

نتیجه این سه دسته روایت این است که ابوبکر حضرت زهرا(سلام الله علیها) را خشمگین کرده و اذیت کرده و هر کس که حضرت زهرا(سلام الله علیها) را اذیت کند رسول خدا را اذیت کرده و در حقیقت خداوند متعال را خشمگین کرده است. و طبق آیه 57 سوره احزاب: بی‏گمان کسانى که خدا و پیامبر او را آزار میرسانند خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابى خفت ‏آور آماده ساخته است.

.................................................

منابع:

قرآن کریم

1- صحیح بخاری، کتاب الابواب خمس باب فرض الخمس

2- صحیح بخاری ـ کتاب المغازی-باب غزوة خیبر،ص82

3- الامامة و السیاسة ـ جلد 1 ـ صفحه21- کیف کانت بیت علی رضی الله تعالی

خشم خداوند با خشمگین شدن حضرت زهرا(سلام الله علیها)

امروز دسته دوم روایات-که ثابت میکند خشم حضرت زهرا (سلام الله علیها) خشم خداوند است و یا خشم رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) است-  را بررسی میکنیم. که این روایت هم با سند صحیحی در منابع اهل سنت نقل شده است از جمله این حدیث: « عَن علی رضی الله عنه قال قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم لفاطمة رضی الله عنها إِنَّ اللَّهَ یَغْضَبُ لِغَضَبِکِ وَ یَرْضَى لِرِضَاکِ »(1) رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) خطاب به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمودند خداوند بخاطر خشم تو خشمناک میشود و با رضایت تو راضی میشود .

یعنی فاطمه زهرا سلام الله علیها از هر چیزی که راضی باشد خداوند هم راضی است و از هر چیزی که فاطمه زهرا (سلام الله علیها) ناراحت باشد خداوند هم از آن چیز ناراحت است .

و بعد هم حاکم نیشابوری میگوید « هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحٌ الإِسنَادِ وَ لَم یُخَرِّجَاه » سند این روایت صحیح است ولی بخاری و مسلم نقل نکردند.(2)

هیثمی هم میگوید « رَوَاهُ طَبَرَانِی وَ إِسنَادُهُ حَسَن » طبرانی این روایت را نقل کرده و سندش حسن است.(3) 

روایت بعدی در صحیح بخاری است که از رسول خدا نقل میکند که « فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ أَغْضَبَهَا أَغْضَبَنِی »(4)  فاطمه (سلام الله علیها) پاره تن من است و هر کس او را بخشم بیاورد من را ناراحت کرده است ، یعنی ناراحتی فاطمه (سلام الله علیها) ناراحتی رسول خداست و قطعاً ناراحتی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هم ناراحتی خود خداوند است .

روایت دیگری هم مسلم نقل میکند « إِنَّمَا فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یُؤْذِینِی مَا آذَاهَا » فاطمه (سلام الله علیها) پاره تن من است هرکس او را اذیت کند من را اذیت کرده است.(5)

در سوره احزاب خداوند میفرماید: إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا ﴿۵۷﴾

بی‏گمان کسانى که خدا و پیامبر او را آزار می‏رسانند خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابى خفت‏ آور آماده ساخته است.

حال خودتان قضاوت کنید خداوند با کسانی که به خانه فاطمه (سلام الله علیها) هجوم آوردند و به حضرت صدمه زدند و فرزندش را سقط کردند خداوند چه معامله ای با آنها و پیروان آنها خواهد کرد.

...................................................

منابع:

1- طبرانی در المعجم الکبیر جلد 1 صفحه 108

2- المستدرک علی الصحیحن ـ جلد 3 ـ صفحه154

3- مجمع الزوائد ـ جلد 9 ـ صفحه 203

4- صحیح بخاری باب مناقب المهاجرین،ص219

5- صحیح المسلم ـ کتاب فضائل الصحابۀ ـ باب فضائل فاطمه بنت النبی صلی الله علیه و آله و سلم،ج7،ص141